Çocuk işçiliğin, güvencesizliğin ve sendikasızlığın belirginleştiği tablo, iş cinayetlerinin işçi sınıfının yaşamının olağan bir parçası haline getirildiğini bir kez daha ortaya koydu.
Ağustos ayında yaşamını yitiren işçilerin yüzde 98’i sendikasızdı. Ölümler en çok tarım, inşaat, taşımacılık ve hizmet sektörlerinde yaşandı. Çocuk işçilik ise en ağır sonuçlarıyla kendini gösterdi: En az 13 çocuk işçi hayatını kaybetti. Kadın işçilerden 19’u, göçmen işçilerden ise en az 6’sı iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.
Ölüm nedenlerinde ilk sırada trafik ve servis kazaları bulunuyor. Bu ölümlerin büyük çoğunluğu tarımda uygunsuz traktör kasaları ve servislerde, taşımacılıkta ise uzun çalışma saatleri ve iş yetiştirme baskısı nedeniyle meydana geldi. İkinci sırada yüksekten düşmeler geliyor. Bu ölümlerin üçte ikisi inşaat işkolunda, önlenebilir nedenlerle gerçekleşti.
Ağustos ayında iş cinayetleri en çok İstanbul, Antalya, Sivas, Giresun, Balıkesir, Kahramanmaraş, Muğla ve Samsun’da yaşandı. Raporda ayrıca yaş gruplarına dikkat çekildi: 14 yaş ve altında 6, 15-17 yaş arasında 7 olmak üzere toplam 13 çocuk işçi hayatını kaybetti. 30-49 yaş arasındaki ölümler ise 75 ile en yüksek grubu oluşturdu.
İSİG Meclisi, direnişte olan ve hak arayışı sürdüren onlarca işçi grubunu selamlayarak raporunu sonlandırdı. “Türkiye’nin dört bir yanında işçiler hakları için direniyor. Ancak ölümler her ay artıyor. İş cinayetleri fıtrat değil, patronların kâr hırsının ve siyasi iktidarın işçi sağlığına kayıtsızlığının sonucu” denildi.
